Doston Ergashev - Afsus

Ota onam davrida
Iliklarim to'q edi
Tongda chiqib ko'chaga
Qaytar edim saharda
Shovqin solib kezardim
Do'stlar bilan shaharda

Na bir kitob qo'limda
Na iymon bor tilimda
Shaytonning vasvasasi
Aylanardi tilimda
Yoshlik davrin do'stlarim
Surish kerak dedimda
Men segaret aroqqa
Buzilmas do'st edimda

Har kun bitta go'zalni
Aldar edim erkalab
Unutardim tun o'tgach
Yangisi bor ertalab
So'ngra shayton ulfatlar
Qo'shdi meni qimorga
Or nomusim bu o'yinda
Tikilarkan bekorga

Endi uyga saharda
Qaytishlar ham yo'q edi
Hakalak otgan nafsim
Biroz shundan to'q edi
So'ngra ulanib ketdi
Birin ketin illatlar
Bugun berar akalar
Qilmay avval minnatlar

Vaqt o'tib bu og'uning
Tobesiga aylandim
Har kun borib aka deb
Yalinishda shaylanib
Endi akalar mendan
Pul so'rab ish tutardi
Har kun tomirim qaqshab
Xumor bag'rim titardi